Lachen, genieten en doorgaan. Altijd het goede in de mens zien. Doen wat nodig is. Mama staat als een rots voor me, voor ons. Haar kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinden zijn haar dierbaar. Als een leeuwin die haar kroost om zich heen ziet spelen geniet ze, lacht ze, straalt ze. Kom echter niet aan haar kroost want dan doet ze wat nodig is om die te beschermen.
Ergens in de jaren 70 ging mama een cursus constumière en coupese doen. Mijn zusje en ik waren haar modelen. Ja hoor, we moesten het ontgelden. Zo ook onze poppen. Die kregen de Franse jassen en mode aan want die kon ze natuurlijk in de warmte van Suriname ons niet aan doen. Mijn zusje kreeg dan een net een iets ander kleur van hetzelfde model jurk of pak wat toen voor de curcus gemaakt moest worden en bij de eerstkomende familiefeestje waren wij de etagepoppen. Trots liet ze zien wat ze gemaakt had. Zo ook de schooluniformen van de katholieke school waar we op zaten. Deze maakte mama zelf want dan waren ze precies volgens het boekje en net iets mooier en strakker. Haar kinderen zagen er altijd tiptop uit. Zelfzorg, er goed voor de dag komen, trots zijn om je uiterlijk dat is ook wat ik van haar heb meegekregen…m’n zus is er echter beter in
Voor mama zijn we altijd al helemaal top zoals we zijn!
Liefde is geven zonder iets terug te verwachten!
